رویکردی جدید در طراحی قانون هدایت مبتنی بر تئوری پایداری جزئی زمان محدود

در این مقاله، رویکردی جدید در طراحی قانون هدایت موشک به‌منظور برخورد با اهداف دارای قابلیتهای مانوری بالا ارائه میشود. رویکرد مطرح شده براساس تلفیق تئوری‌های پایداری زمان محدود و پایداری جزئی (پایداری جزئی زمان محدود) است. همچنین تطابق فیزیکی رویکرد مطرح شده با یک سناریوی هدایت موفق که به برخورد منجر می‌شود، نشان داده شده است. در روند طراحی، بردار شتاب هدف به‌عنوان ورودی اغتشاشی درنظر گرفته می‌شود و تنها باند بالای آن در طراحی قانون هدایت باید معلوم باشد. بنابراین، مانور هدف به هیچ فرم مشخص و از پیش ‌تعیین‌شدهای محدود نشده و  اندازه‌گیری یا تخمین بردار شتاب هدف در حینمانور لازم نیست. کارایی قانون هدایت طراحی شده، هم به لحاظ تئوری و هم توسط شبیهسازی نشان داده شده است.